Перевод: с английского на все языки
strona zwrotna
Ничего не найдено.
Попробуйте поискать во всех возможных языках
или измените свой поисковый запрос.
См. также в других словарях:
strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… … Słownik języka polskiego
strona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda z płaszczyzn ograniczająca coś; bok, ściana, krawędź; także przestrzeń wokół tej płaszczyzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Północna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwrotny — zwrotnyni, zwrotnyniejszy 1. «dotyczący zwrotu, zmiany kierunku (na wsteczny)» Ruchy zwrotne. Zawór zwrotny. ∆ cyber. Sprzężenie zwrotne «uzależnienie działania na pewne zjawisko od zmian zachodzących w tym zjawisku (oddziaływanie skutku na… … Słownik języka polskiego
ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… … Słownik języka polskiego
anonsować — ndk IV, anonsowaćsuję, anonsowaćsujesz, anonsowaćsuj, anonsowaćował, anonsowaćowany 1. «zapowiadać przybycie, wejście, wymieniać nazwisko wchodzącego; meldować» Anonsować przychodzących gości. 2. «podawać do wiadomości to, co ma nastąpić;… … Słownik języka polskiego
aprowidować — ndk IV, aprowidowaćduję, aprowidowaćdujesz, aprowidowaćduj, aprowidowaćował, aprowidowaćowany «zaopatrywać w artykuły pierwszej potrzeby, zwłaszcza w żywność» Aprowidować ludność stolicy. Aprowidować sklep w towary. aprowidować się strona zwrotna … Słownik języka polskiego
biczować — ndk IV, biczowaćczuję, biczowaćczujesz, biczowaćczuj, biczowaćował, biczowaćowany «bić, chłostać dziś tylko w zastosowaniu do umartwień ascetycznych» biczować się strona zwrotna czas. biczować … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
brudzić — ndk VIa, brudzićdzę, brudzićdzisz, brudź, brudzićdził, brudzićdzony «czynić brudnym, zanieczyszczać, walać, smolić, plamić; robić nieporządek, śmiecić» Brudzić książki, ubranie. Brudzić podłogę, ściany. Brudzić błotem, farbą, smarem. Brudzić… … Słownik języka polskiego